HET DOET ZO PIJN.......

Mijn jongens nog zo klein

Als moeder wil je altijd

Hun bescherm engel zijn

Dan komt er een moment

Aan van buiten spelen

En zal je niet altijd bij ze zijn

De tijd van spelen met

Vriendjes & Vriendinnentjes

Breek dan aan en moet

Je zo af en toe laten gaan

Maar als dan het moment aanbreek

Dat ze mijn jongens gebruiken

Bij zinloos geweld

Kan ik niet aan iemand beschrijven

Wat voor pijn en verdriet

Dit als moeder met je doet

Want het is je eigen vlees en bloed

Dat een vreemde dan zo pijn doet

De pijn van een letzel

Die meschien na een tijd verdwijnt

Maar geestelijk duurt

Het een hele tijd voor

Het bij me mijn mannentjes slijt

Er is een ding dat

Ik nooit zal begrijpen

Waarom konden ze niet

Met hun handen niet van

Mijn kinderen afblijven

Nu zal ik als moeder

Hun nog meer beschermen

En hun net zolang vellig

In me armen houden

Zodat ik hun alle vertrouwen

Van deze soms o zo boze wereld

Weer terug kan geven.

Geschreven op Zaterdag 8 Oktober 2010

Naar aanleiding van :

Zondag 3 Okotober 2010

Waar me jongens

Harry 10 jaar & Daniel 9 jaar

Slachtoffers waren bij zinloosgeweld

Geschreven door :

Danielle Schuemie